สาวเล็กพริกขี้หนู น้องพีซ ชุติมณฑน์ ตุลยาพร

ปีใหม่ใกล้เข้ามาแล้ว เราเลยขอถือโอกาสพาเพื่อนๆ ชาว Natui.com.au ไปรู้จักกับสาวน้อยวัยใส น้องพีซ ชุติมณฑน์ ตุลยาพร ที่ได้ส่งเรื่องราวเล่าประสบการณ์ที่ได้มาใช้ชีวิตถึงประเทศออสเตรเลียเข้ามาทางเวบไซต์ Natui.com.au ต้องขอบอกเลยว่า น้องพีซ ของเรานี่อายุเพียงแค่ 16 ปีเท่านั้น แต่เก่งจริงๆ ค่ะ ไปฟังประสบการณ์ของ น้องพีซ กันเลยดีกว่า

ตัดสินใจมาเรียนภาษา หาประสบการณ์ที่ประเทศออสเตรเลีย

ตอนแรกที่ตัดสินใจมาเรียนที่ประเทศออสเตรเลียนี้ก็กระทันหันมาก อาของพีซมาถามว่าอยากจะไปไหม พีซก็คิด แล้วก็ตอบไปตรงนั้นเลยค่ะว่าไป... แต่บอกก่อนเลยนะคะ ว่าพีซเป็นเด็กนักเรียนอยู่ แล้วก็ปีนี้อายุ 16 ปีค่ะ ในช่วงปีแรก พีซได้ไปอยู่ที่บริสเบนก่อน พีซไปถึงบริสเบนได้ประมาณเดือนมีนาคม ของปี 2010 ค่ะ ในตอนนั้นพีซพักอาศัยอยู่กับโฮสแฟมิลี่ ชีวิตในช่วงนั้นรู้สึกอิสระมากๆ โฮมสเตย์ก็ดูแลดีค่ะ น่ารักมาก ดูแลพีซเหมือนเป็นลูกสาวของเขา ในช่วงที่พีซอยู่บริสเบน มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นมากมาย เป็นช่วงที่ประทับใจ แล้วพีซก็ไม่อยากจะลืมมันเลยคะ พีซได้เข้าไปเรียนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนสอนภาษานัดจี (NIC) แล้วในช่วงนั้นเนี่ย พีซเป็นเด็กไทยคนเดียวค่ะ ทั้งโรงเรียนเนี่ยเป็นเด็กจีนเกือบจะทั้งหมดเลย ที่เหลือก็เป็นแถบเอเชีย เช่นเกาหลีค่ะ ตอนแรกๆ ที่เข้าไปเรียน ก็ยากมากที่จะเข้าใจ พีซตามเขาไม่ทันหรอกคะ แล้วพอจะคุยกับเพื่อนแต่ละที ก็ต้องยกภาษาอังกฤษขึ้นมาพูดคุย ไม่อย่างงั้นก็ไม่มีเพื่อนล่ะค่ะ จนกระทั้งพีซรู้จักเพื่อนมากขึ้น ทั้งคนจีน เกาหลี ญี่ปุ่น 

ประสบการณ์กับเพื่อนชาวต่างชาติ

จนพีซได้มีเพื่อนสนิทเป็นชาวจีนค่ะ เขาชื่อบริทนีย์ พีซกับเขาจะมีอะไรคล้ายกันในหลายๆ อย่าง รวมทั้งวันเกิดของเราสองคน ก็ต่างกันแค่สองวันค่ะ พีซเกิดวันที่ 8 กันยา ส่วนเขาเกิดวันที่ 10 กันยา พีซกับบริทนีย์ถือว่าเป็นเพื่อนรักกันเลยค่ะ มีบริทนีย์ที่ไหน มีพีซที่นั่น...  เราจะช่วยเหลือกันตลอด รวมถึงตอนที่บริทนีย์ขาหัก พีซก็ออกไปในเมืองซื้อของที่เขาต้องการมาให้ แล้วไปหาถึงบ้าน ไปอยู่เป็นเพื่อนเขา เพราะบ้านของเราก็อยู่ใกล้กันมากคะ แค่คนละซอยเท่านั้นเอง พีซก็รู้สึกโชคดีมากที่ได้เขาเป็นเพื่อนที่เดินข้างๆ กันตลอดเวลาที่อยู่ที่บริสเบน

ประสบการณ์ในการทำงาน

ตอนนี้ก็จะมาเล่าถึงประสบการณ์ในการทำงานบ้างนะคะ ตอนที่พีซอยู่ที่บริสเบนเนี่ย พีซพักอยู่แถว บุนดอล ค่ะ อยู่ทางเหนือของบริสเบน พอดีว่าแถวนั้นมีร้านอาหารไทยชื่อว่า ไทยนาทอง ซึ่งเป็นร้านของลูกสาว เจ้าของร้าน ไทยวิรัต ที่ไชน่าทาวน์ ร้านที่ดังๆ น่ะค่ะ ช่วงแรกเลยพีซก็ได้ไปเป็นลูกค้าร้านนั้นตลอด ไปๆ มาๆ กลายเป็นเด็กฝึกงานค่ะ แล้วก็ได้ทำงาน ประจำที่ร้าน ทุกๆ วันพฤหัส กับ ศุกร์ งานของพีซก็ประจำอยู่ที่ อองเทร แล้วก็ ทำพวกข้าวโค แล้วก็ตกแต่งหน้าอาหารค่ะ พี่ที่ร้านชื่อ พี่นิ้ว กับพี่อุ้ย วันแรกที่มาทำงาน พี่อุ้ยก็แนะนำพีซทุกซอกทุกมุมของร้าน และก็แนะนำผักต่างๆ ที่ใช้ทำอาหารในครัว อธิบายว่าอันไหนอยู่ตรงไหน แล้วก็เริ่มฝึกงาน การทำงานในร้านนั้น พีซได้ทำหลายอย่างมากๆ เลยค่ะ พีซไม่เคยทำงานมาก่อนในชีวิต นี่พูดตรงๆ เลย พีซก็ได้รู้วิธีหั่นผักในแบบต่างๆ ควรจะหั่นตรงไหนอะไรยังไงก่อน แล้วส่วนไหนที่ไม่ใช้ แล้วเมนูอาหารไหน จะตกแต่งด้วยอะไรบ้าง รวมถึงการทำพวกของทอด ที่ต้องกะเวลาให้ดี นานแค่ไหนจะสุกแบบ กลมกล่อม หรือถ้าทอด ปิ้ง ย่าง นานไปก็ไม่อร่อย พีซยังจำได้ว่ามีอยู่วันนึง ในร้านได้รับออเดอร์มาทีเดียว สิบเอ็ดรายการรวด แล้วนี่ยังไม่รวมกับรายการย่อยของออเดอร์อื่นนะคะ นั่นเป็นวันที่หนักที่สุดแล้วค่ะ แต่ก็บอกได้คำเดียวว่าสนุกที่สุดจริงๆ เพราะยิ่งงานยุ่งเท่าไหร่ ตัวพีซเองจะผลักให้ตัวเองทำงานเร็วขึ้นเท่านั้น เพราะมันต้องทำเวลาให้ทัน วันนั้นก็วิ่งเลยค่ะ เพราะว่าอองเทรสั่งกันเยอะจริงๆ แถมพีซก็ต้องหันมาตกแต่งหน้าอาหารทุกครั้งที่พี่ๆ เขาทำเสร็จแต่ละเสิร์ฟ แล้วก็ต้องทำข้าวตักใส่กล่อง ใส่เข้าถุงจัดๆๆ ก็ยุ่งวุ่นวายดีค่ะ แล้วพีซก็จะรู้สึกดีใจทุกครั้งที่ได้เงินมา วันที่พีซทำดี พี่ที่ร้านก็ให้เงินเพิ่ม พอสะสมเงินได้เรื่อยๆ ก็ได้เกือบจะห้าร้อยเหรียญแล้วค่ะ พอมารู้ตัวอีกทีตอนทำงานได้สักพักนึง เงินที่ได้มาด้วยตัวเอง จะใช้มันคุ้มค่ากว่าพ่อแม่ให้มา

และแล้วมีอยู่วันนึง บริษัทของอาพีซก็ได้ติดต่อมาให้พีซเป็นพี่เลี้ยงเด็กสี่คนที่จะมาเรียนที่บริสเบนประมาณหนึ่งเดือนในช่วงซัมเมอร์ พีซก็ต้องตกลงสิคะ เพราะทางบริษัทได้ให้เบอร์พีซกับทางผู้ปกครองของน้องๆ ไว้แล้ว แล้วก็คุยเรียบร้อยแล้วด้วยว่าพีซจะช่วยดูแล ในตอนแรกพีซยังคิดว่า แล้วฉันจะทำได้ไหมเนี่ย... สิ่งที่พีซต้องทำก็คือ พาน้องๆ ไปทัวร์บริสเบน ไปดูแลว่าเรียนเป็นอย่างไร แล้วก็ดูแลเรื่องทุกเรื่อง เหมือนกับไกด์น่ะค่ะ พีซก็ต้องดูแลน้องๆใ ห้ดีตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายที่เขาอยู่ที่บริสเบนกัน วันแรกพีซก็ไปรับน้องๆ ที่สนามบินค่ะ แล้วก็ตามไปดูบ้านที่น้องๆ เขาอยู่ แล้วก็ได้คุยกับโฮมสเตย์ของน้องๆ เขาทุกคนว่าพีซจะเป็นคนดูแล แล้วถ้ามีอะไรก็ติดต่อกับพีซได้ แล้วพีซก็พาน้องๆ ทั้งสี่คนเที่ยวบริสเบนค่ะ ตั้งแต่ ไปที่ Gold Coast ไปสวนสนุกหลักๆ อย่าง Movie World กับ Wet and Wild แล้วก็เข้าไปที่หาด Gold Coast แล้วก็ได้พาไปยัง โลนพายน์ เป็นสวนสัตว์ที่มีชื่อในเรื่องโคอาล่าค่ะ แล้วก็ได้พาเข้าไปในเมือง แล้วก็ได้ดูหนังกัน อย่างน้อยมาถึงที่นี่แล้วก็ลองสัมผัสรสชาติของโรงหนังหน่อย แล้วพีซก็ได้พาน้องๆ ไปกินอาหารนานาชาติเลยค่ะ ทั้งไทย จีน ลาว ญี่ปุ่น อินโอนีเชีย ได้ลองมาหมดเลยค่ะ น้องๆ ก็ชอบกันเพราะตอนอยู่ที่ไทยก็ไม่ได้ทานอะไรกันแบบนี้ พีซรู้สึกสนุกแล้วก็มีความสุขที่ได้ดูแลน้องๆ เขา และก็ได้ไปเที่ยวด้วยกัน ถึงแม้ว่าพีซจะไปในแต่ละที่จนเบื่อแล้วก็ตาม วันสุดท้ายพีซก็ไปส่งน้องๆ ที่สนามบิน รวมถึงคลาสเมทของน้องเขาด้วย มันเป็นความทรงจำที่ดีมากๆ เลยคะ ในช่วงระยะเวลาหนึ่งเดือนเนี่ย มันสั้นมาก และจบลงไปเร็วมากสำหรับพีซ

แล้วสองสิ่งนี้แหละคะที่เป็นประสบการณ์ที่พีซประทับใจและไม่เคยลืมที่สุดตอนอยู่ที่บริสเบน ทั้งทำงาน ทั้งเป็นไกด์ให้ มันไม่ใช่เรื่องงานเลยนะคะในบางครั้งที่ต้องดูแลเด็กๆ สี่คนด้วยตัวคนเดียว ดูแลทุกอย่างของเค้า รวมทั้งเรื่องเงิน เรื่องที่อยู่ เรื่องอาหารการกิน แล้วก็ต้องสร้างความพอใจให้กับน้องๆ ให้สนุกที่สุดกับการมาครั้งนี้ค่ะ แล้วทุกวันนี้พีซก็อยู่ที่ซิดนีย์ค่ะ ได้ย้ายจากบริสเบนเมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา เพื่อที่จะมาอยู่กับลูกพี่ลูกน้องที่นี่ด้วยกันค่ะ มันก็ดีนะคะที่ได้อยู่กับคนในครอบครัว เพราะถ้ามีอะไรก็จะได้ช่วยกันได้ แล้วพีซก็รู้สึกอบอุ่น และมีความสุขมากกว่าอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัวเราค่ะ

เรียบเรียงบทความโดย Natui.com.au