2025-07-07

น้องแก๊ก รางวัล จันทร์คีรี สาวน้อยนักเต้นมากความสามารถ





เดือนนี้คอลัมน์ เพื่อนใหม่ออสออส จะพาเพื่อนๆ ไปรู้จักกับสาวน้อยนักเต้นมากความสามารถ ที่มีความรักในการเต้นตั้งแต่เด็กๆ และเธอก็ได้ทำตามความฝันเรื่อยมาจนประสบความสำเร็จหลายครั้ง ด้วยความมุ่งมั่นของเธอนั้น... ทำให้วันนี้เธอบอกกับเราว่า "มีความสุขและภูมิใจ" กับการได้ทำในสิ่งที่เธอรัก ไปรู้จักกับเธอกันเลยดีกว่าค่ะ


แนะนำตัวหน่อยค่ะ?

ชื่อ รางวัล จันทร์คีรี ชื่อเล่น แก๊ก ค่ะ เรียนจบมัธยมที่โรงเรียนศรีวิกรณ์ พอจบก็ย้ายมาเรียนต่อมหาวิทยาลัยปี 1 ด้าน Fine Art เป็นพวกวาดปั้น ที่เพิร์ธ ประเทศออสเตรเลียค่ะ แล้วพอดีมีเรื่องให้ต้องย้ายไปเมลเบิร์น ก็เลยดร็อปเรียนที่เพิร์ธไว้ก่อน ก็มาอยู่เมลเบิร์น 9 เดือน พอมาอยู่ที่เมลเบิร์น กำลังจะลงเรียน ยังไม่ทันได้ลงก็มีเรื่องต้องให้ย้ายมาซิดนีย์อีกแล้ว (หัวเราะ) ย้ายไปย้ายมา ตอนแรกไม่แน่ใจว่าจะอยู่ที่ไหนดี แต่ตอนนี้แน่ใจแล้วค่ะ ว่าจะอยู่ที่ซิดนีย์



ก่อนมาที่ซิดนีย์ ทำอะไรมาบ้างคะ?

ตอนอยู่ที่ไทยเป็นแดนเซอร์ค่ะ แล้วก็เป็นครูช่วยสอนเต้น เริ่มแรกเลยคือสอน KAMIKAZE รุ่นแรก อยู่ที่อาร์เอส แล้วก็ออกมาสอนที่ KPN, STEP แล้วก็มีอีกหลายที่ เป็นโรงเรียนสอนเต้นทั่วไป



เป็นครูสอนเต้นตั้งแต่อายุยังน้อยเลยนะเนี่ย แล้วอยู่ๆ ทำไมถึงได้ไปเป็นครูสอนเต้นได้เอ่ย?

พอดีตอนม.2 หนูประกวดเต้นกับโครงการ BBGG (Boy Band Girl Group) แล้วได้ที่ 1 ของประเทศ แล้วจังหวะพอดีกับที่ช่วงนั้นครูที่เค้ามาสอนเต้นให้ เค้าได้ไปสอนเต้นที่อาร์เอสพอดี เค้าก็เลยชวนให้หนูไปเต้นด้วยกันก่อน แล้วโชคดีเค้าให้ไปเป็นแดนเซอร์ให้ฟิล์ม รัฐภูมิ ตั้งแต่อัลบั้มแรก ก็ทัวร์คอนเสิร์ตไปเรื่อยทั่วประเทศ สั่งสมประสบการณ์มาเรื่อย จนได้มาเริ่มสอนเต้นตอนม.4 ช่วงนี้นี่ ก็มีไปเต้นให้แคทลียา อิงลิช, เจมส์ เรื่องศักดิ์ และก็มีรับงานของอาร์เอส ในคอนเสิร์ตใหญ่ๆ ก็เต้นกันหลายคนหน่อย อย่างเช่นคอนเสิร์ตสิ้นปี แต่ถ้าประจำตัวจะมีแค่ฟิล์ม, แคท, เจมส์ ที่ไปทัวร์ด้วยกันตลอด ก็เป็นแดนเซอร์จนเรียนจบม.6 เลยค่ะ





อะไรคือจุดเริ่มต้นที่เป็นแรงบันดาลใจให้เริ่มสนใจการเต้นคะ?

จริงๆ แล้วหนูโชคดีอย่าง คือคุณแม่จะตามใจ อยากเรียนอะไรก็ได้เรียน ถ้าพูดเรื่องเรียนนี่ได้หมดเลย แม่ใจดี ตั้งแต่เด็กๆ ก็ขอเค้าเรียนหลายอย่าง คือลองหาว่าเราชอบอะไร คือตอนเด็กๆ มันก็ยังไม่รู้ใช่มั้ยคะ ตอนนั้นก็มีเรียนฟลุ๊ท เรียนร้องเพลง เรียนเปียโน เรียนบัลเล่ต์ เรียนต่อยมวย เรียนยิมนาสติก เยอะมาก ทีนี้สิ่งเดียวที่หนูเรียนมาได้เรื่อยๆ จนจบขั้น Advance ก็บัลเล่ต์นี่แหละค่ะ เรียนตั้งแต่ 8 ขวบ จนถึงอายุ 17 ช่วงม.ปลาย ก็เก้าปีแน่ะ แต่บัลเล่ต์นี่มันจะค่อนข้างน่าเบื่อหน่อย ก็เลยมาพลิกผันเป็นเริ่มเต้นฮิปฮอปตอนประกวด BBGG นี่แหละค่ะ สนุกกว่า ก็เนี่ยค่ะ เพราะว่าลองมาหลายอย่างแล้ว สุดท้ายเรื่องเต้นก็เป็นเรื่องที่หนูถนัดที่สุด แล้วก็ชอบที่สุด ก็เลยเต้นมาตลอด เป็นสิ่งที่รักจริงๆ



เล่าประสบการณ์ที่มาเต้นที่ประเทศออสเตรเลียให้ฟังหน่อยสิคะ?

จริงๆ เริ่มแรกเลยนี่ หนูเรียนประถมที่เพิร์ธ แล้วก็กลับไปเรียนมัธยมที่ศรีวิกรณ์ จนจบม.ปลาย แล้วก็กลับมาเพิร์ธ มาเรียนปี 1 เรียนอยู่ไม่กี่เดือน แล้วรู้สึกว่าเบื่อ เพราะเพิร์ธมันเงียบมากกกกกก (ลากเสียงยาว) ก็เลยคิดว่าถ้าไม่มีความสุขก็คงเรียนไม่ได้ ก็เลยดร็อปเรียนไว้ก่อน เพื่อนเตรียมย้ายไปเมลเบิร์น แล้วระหว่างนั้นตอนอยู่ที่เพิร์ธนี่พอดีมีคนชวนให้เข้ากลุ่มเต้น ประมาณว่าเป็นกลุ่มเต้นของเมืองเพิร์ธ คือถ้ามีโชว์หรือประกวดอะไรของเพิร์ธ ก็จะเป็นกลุ่มพวกหนูไปเต้นกัน ตอนนั้นก็เลยเป็นแดนเซอร์ด้วย ทีนี้พอย้ายไปเมลเบิร์น ก็เลยลองไปออดิชั่นเข้ากลุ่มของเมลเบิร์นดู ก็ปรากฏว่าได้ เลยอยู่ 9 เดือน ก็เต้นอย่างเดียวเลย สนุกมาก ก็ได้ประสบการณ์ ตอนอยู่เมลเบิร์นนี่ก็ไม่ได้ย้ายไปไหนซะทีเพราะติดประกวด ของ Victoria Hiphop Championship เป็นการประกวดของรัฐ ตอนนั้นก็ประกวดแล้วได้ที่ 1 ก็เลยเดินสายมาประกวดที่ซิดนีย์ ก็ได้ที่ 4 ของประเทศออสเตรเลีย พอประกวดเสร็จก็เลยย้ายมาซิดนีย์เลยค่ะ แต่เป็นแดนเซอร์ที่ประเทศนี้ไม่ค่อยได้ตังค์นะคะ แต่หนูก็เอามันส์ ก็ถือว่ามีชื่อเราอยู่ในกลุ่ม แค่นี้ก็ภูมิใจแล้ว





เห็นประกวด K&O ที่ผ่านมาด้วย อย่างนี้แสดงว่าชอบร้องเพลงด้วยรึเปล่า?

อย่างเรียนร้องเพลงหนูก็ชอบนะคะ แต่พอเจองานเต้น มันไม่มีเวลาเลย อย่างช่วงมัธยม พอเลิกเรียน ก็เข้าแกรมมี่ ซ้อมเต้นทุกวัน เสาร์-อาทิตย์ ก็ไปเต้น ไม่มีเวลาเลย ก็เลยหายไปจากการเรียนร้องเพลง ก็คือที่เรียนๆ ทุกอย่างหายไปหมดเลย พอเริ่มเป็นแดนเซอร์ (หัวเราะ) แต่คือหนูก็แฮปปี้กับการได้เต้นค่ะ





นอกจากเป็นแดนเซอร์แล้ว เคยทำอะไรสนุกๆ มาอีกบ้างมั้ยคะ?

ก็มีตอนม.1 เคยเป็นสตั๊นท์ ให้กบ สุวนันท์ เรื่องเดือนเดือดด้วยค่ะ ตอนแรกเลยคือไปสมัครโมเดลลิ่งก่อน กะว่าจะไปเป็นดารา (หัวเราะ) แล้วเค้าก็ถามว่าอยากเป็นอะไร หนูก็บอกเค้า อยากบู๊ อยากเป็นสตั๊นท์ เค้าก็ให้งานเลย คือตอนนั้นไม่ได้มีความสามารถแบบว่าเรียนมาจริงจัง คือต่อยมวยได้แต่ไม่เป๊ะ แต่หนูเรียนยิมนาสติกมา มีพื้นฐานมาบ้าง ตีลังกาได้ แล้วด้วยความกล้า เค้าก็เลยให้งานเลย โชคดีมาก เค้าก็ให้ไปยิงปืน ไปตีลังกา กระโดดลงมาจากตึก สนุกมาก ตอนนั้นผอมไงคะ หนัก 46 เองงงงง... (หัวเราะ) ได้เงินเยอะด้วย วันละเก้าพันบาทแน่ะ แล้วตอนหลังอ้วนขึ้นเลยไม่ได้ทำอีกเลย (หัวเราะ)



มาอยู่ที่ซิดนีย์ทำกิจกรรมอะไรมั่งคะ?

ตอนนี้ก็มาอยู่ได้ปีครึ่งแล้ว จริงๆ ก็ตั้งใจมาเต้นเนี่ยแหละค่ะ เพราะนักเต้นทั้งออสเตรเลียจะรู้กันว่า ถ้าอยากจะพัฒนาการเต้นต้องซิดนีย์ เพราะซิดนีย์นี่เป็นศูนย์รวมเลย ตอนนี้หนูก็เรียนที่ UDC และก็ Bent Street ตรง Fox Studio แต่ว่าถ้าเต้นก็จะเต้นกะกลุ่มๆ หนึ่งที่รู้จักกันที่เมลเบิร์น แล้วเค้าก็ย้ายกันมาที่นี่ เป็นฝรั่งหมดเลย เต้นกันเก่งมาก มีหนูเป็นคนไทยคนเดียว หนูโชคดีอย่างที่เริ่มต้นจากเพิร์ธก่อน แล้วก็มาต่อที่เมลเบิร์น แล้วจนตอนนี้ก็มาที่ที่สุดยอดเลยคือซิดนีย์ มันก็ไล่ระดับมาเป็นสเต็ปเรื่อยๆ เลยไม่ยากมาก ตามเค้าทัน อย่างงานล่าสุดของประเทศก็เพิ่งไปเต้นมา ที่ HOME Night Club เป็นงานเต้นประจำปี หนึ่งปีจะจัด 2 ครั้ง ก็จะรวมแดนเซอร์ของทั้งประเทศเลย


ตื่นเต้นมั้ยเวลาโชว์เต้น?

ถ้าขึ้นเวทีเต้นนี่ไม่ตื่นเต้นนะ ร้องเพลงตื่นเต้นกว่าอีกค่ะ (หัวเราะ)



มีเรื่องสนุกๆ บ้างมั้ยคะ ตั้งแต่มาอยู่ซิดนีย์?

ก็เรื่องร้องเพลงค่ะ เพราะว่าตอนนี้หนูร้องเพลงอยู่ที่ร้าน ณ บางกอก ทุกคืนวันจันทร์ กับที่ร้านวิเศษนิยม ทุกคืนวันศุกร์ เป็นสิ่งที่ไม่ถนัด แต่ทำแล้วมีความสุขมากเลย แล้วก็อยากพัฒนาเรื่องร้องเพลงไปอีกด้วยค่ะ


เรื่องภูมิใจที่สุดในชีวิต?

… (ทำท่าคิด) ยังไม่มีที่สุดนะคะ แต่ว่าตอนนี้ก็มีความสุข หนูรู้สึกว่าโชคดีที่มีคุณแม่ มีพี่สาวดี ไม่เคยขัดเลยไม่ว่าหนูอยากจะทำอะไร แต่ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าหนูไม่เกเรอ่ะค่ะ หนูว่าหนูโชคดีที่หนูคิดได้ แล้วก็ไม่เคยทำให้พวกเค้าเสียใจ เพราะอย่าวตอนที่อยู่ไทย หนูอยู่เองคนเดียวตั้งแต่ ม.3-ม.6 เพราะคุณแม่กับพี่สาวต้องมาอยู่ที่เพิร์ธ คุณแม่ก็ซื้อคอนโดไว้ให้อยู่ใกล้ๆ โรงเรียน หนูก็ไม่เคยขาดเรียน ไม่มีแฟน ไม่กลับบ้านดึก ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน เหมือนกับว่าหนูรู้สึกว่าแม่เค้าปล่อยมาก เค้าอุตส่าห์ไว้ใจ ก็เลยอยากทำตัวดีๆ ไม่อยากให้เค้าผิดหวังหรือกลุ้มใจเรื่องหนู ก็เนี่ยค่ะ เรื่องภูมิใจที่สุด แล้วก็ดีใจที่เค้าสนับสนุนเรามาก ในสิ่งที่เราฝันอยากจะทำ


วางแผนชีวิตยังไงบ้างหลังจากนี้คะ?

ก็ต้องเรียนให้จบปริญญาตรีก่อนค่ะ เดือนกรกฎาคมนี้หนูกำลังจะเข้าเรียนด้านกราฟฟิคดีไซน์ ที่ Billy Blue ค่ะ ยังไงก็ไม่ทิ้งเรื่องเรียนแน่ๆ เพราะรู้ว่าสำคัญ แล้วก็ตอนนี้หนูทำงานที่คาเฟ่ด้วย ทำ 5 วันเลยค่ะ ทำเต็มเวลาเลย คิดว่าอยากเก็บเงินให้ได้ซัก 5000 ก่อนเปิดเทอม เพราะว่าสิ้นปีก็อยากกลับไทย ตอนเรียนจะได้ไม่ต้องทำงานเยอะ และมีเวลาทุ่มกับเรื่องเรียนเต็มๆ



ฝากถึงคนที่มีความสนใจในเรื่องเต้นแบบน้องแก๊กหน่อยสิคะ?

ก็ถ้าใครที่สนใจอยากเรียนเต้น แล้วไม่มีพื้นฐาน ก็ให้ไปเรียนที่ Dance School อยู่แถวๆ Hay market ตรงนั้นเค้าจะสอนเบสิคเริ่มต้นง่าย พอเริ่มได้ก็ออกไปเรียนที่ Urban Dance Company ที่นี่จะยากหน่อยสำหรับคนมีพื้นฐานมาแล้ว แต่ว่าอะไรที่มันยาก มันก็จะทำให้เราต้องพยายามมาก มันก็จะพัฒนาเร็วไงคะ ถ้าจริงจังเรื่องเต้นตรงนั้นจะมีคนที่เหมือนเป็นแมวมองของวงการเต้นไปหานักเต้นเยอะ ข่าวสารต่างๆ ก็จะอยู่ตรงนั้น ก็ถ้าโชคดีแล้วเค้าเห็นแววก็อาจจะมีโอกาสไปต่อได้ค่ะ


เป็นยังไงกันบ้างคะ สาวน้อยที่มีความฝันชัดเจน และตามฝันจนได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ถือว่าเป็นคนเก่งอีกคนที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย และยังไม่ทิ้งการเรียนอีกด้วย เราทีมงาน natui.com.au ขอปรบมือให้เลยค่าาาา...


เรียบเรียงบทความโดย natui.com.au

NATUI Officially 2011-04-05 01:08:28 22877