กลับมาแล้วจ้า... ห่างหายไปนาน กับคอลัมน์ เพื่อนใหม่ออสอออส แหม… ก็กว่าจะไปเสาะหาน้องๆ ที่มีเรื่องราวน่าสนใจได้นี่ ก็ต้องใช้เวลากันหน่อย... และสำหรับครั้งนี้ ไม่ทำให้เพื่อนๆ ชาว natui.com.au ผิดหวังแน่นอนจ้า เพราะว่าครั้งนี้เราได้สาวน้อยหน้าใส น่าร้ากน่ารัก มาพูดคุยกับเราซะด้วย ไปรู้จักกับ น้องนิ้ง กัญญาวีร์ ศรศักดากร กันเลยจ้าาาา...
แนะนำตัวเลยจ๊ะ
สวัสดีค่ะ ชื่อนิ้งค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ สาขาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา กำลังจะขึ้นชั้นปีที่ 3 ค่ะ
มาทำอะไรที่ซิดนีย์คะ
ที่มาซิดนีย์ เพราะตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม แล้วพอดีนิ้งมีพี่ชายเรียนปริญญาโทอยู่ที่นี่ คุณพ่อ คุณแม่เห็นว่านิ้งอยู่ว่างๆ ก็เลยให้นิ้งมาค่ะ ก็เลยเหมือนได้มาเยี่ยมพี่ชายด้วย แล้วก็มาเที่ยวมาเรียนหนังสือด้วยค่ะ ก็ลงเรียนภาษาไว้ 3 เดือนค่ะ
เรียนสนุกมั้ยคะ
สนุกนะคะ ชอบวิธีการสอนของอาจารย์ที่นี่ เพราะว่าในห้องเค้าก็จะมีให้พูดคุย เล่นเกมส์ ไม่เหมือนกับตอนเรียนที่เมืองไทย ที่จะสอนเป็น grammar เป๊ะๆๆ แล้วได้พูดคุยกับเพื่อนก็สนุกดีค่ะ แล้วโรงเรียนที่หนูเรียนนี่ ไม่มีคนไทยเลย เพราะว่าก่อนมา คุณแม่เค้าก็ศึกษามาอย่างดี เค้าคิดว่าไหนๆ ตั้งใจจะมาฝึกภาษาแล้ว เค้าก็ไม่อยากให้หนูคุยกับคนไทย อยากให้ได้ใช้ภาษา ก็เลยเลือกโรงเรียนที่ไม่ค่อยมีคนไทย
ทำไมถึงเลือกมาที่ซิดนีย์
จริงๆ อยากไปอเมริกา เพราะว่าส่วนใหญ่เพื่อนๆ ก็ไป work and travel กันที่นั่น ทีนี้ หนูเป็นลูกคนสุดท้อง คุณพ่อเค้าก็ไม่ค่อยอยากปล่อยให้ไปที่ไกลๆ เค้าก็เลย อ่ะ บอกว่าถ้าอยากไป ครั้งแรกนี่ เอาที่ใกล้ๆ หน่อยก็แล้วกัน เค้าก็เลยโอเค เค้าจะยอมให้มาซิดนีย์ แล้วอีกอย่างพี่ชายอยู่ด้วย ก็ให้อยู่ใกล้ๆ ให้เค้าดูแล น่าจะดีกว่า เค้าก็เป็นห่วง
แล้วนอกจากเรียนแล้ว ทำงานด้วยหรือเปล่าคะ
มาทำงานด้วยค่ะ ตอนนี้ก็ทำอยู่ที่ร้านอิ่ม แล้วก็มีชนสยามด้วย เพราะว่าคิดว่ามาเรียนอย่างเดียว มันก็จะเบื่อ เพราะตอนเย็นมันก็จะว่าง ก็เลยคิดว่า เออ อยากทำงาน อีกอย่างหนูคิดว่าถ้าอยู่ที่ไทย หนูคงไม่ได้มีโอกาสมาทำงานอะไรอย่างนี้ มาทำงานมันก็สนุกดี มีเพือนเพิ่มขึ้น แล้วหนูก็สามารถเก็บเงินไปเที่ยว ซื้อของที่ตังเองชอบได้โดยที่ไม่ต้องไปกวนคุณพ่อคุณแม่ ก็โอเค เราก็ช่วยเหลือตัวเองได้ ก็เป็นความสุข
มานี่มีเพื่อนเยอะมั้ย
ก็มีค่ะ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติหมดเลย เพื่อนๆ หนูจะเป็นคนจีน เกาหลี ญี่ปุ่นมากกว่า เพราะว่าสำเนียงการพูดภาษาอังกฤษเค้าเนี่ย จะคือๆ กับเรา ฟังเข้าใจง่ายกว่าพวกทางยุโรป บลาซิล (หัวเราะ)
แล้วนี่วางแผนไปเที่ยวไหนก่อนกลับไทยมั้ยคะ
กะว่าจะไปเมลเบิร์น แคนเบอร่า บลูเม้าท์เทน อ่ะค่ะ ก็ตอนนี้ก็เรียนแล้วก็ทำงานไปก่อน เก็บเงินไว้
เล่ากิจกรรมสมัยเรียนให้ฟังได้มั้ย
สมัยเรียนมัธยม นิ้งเรียนที่สตรีวิทย์ ก็เคยทำกิจกรรม เป็นเชียร์ลีดเดอร์ ตอนม.ปลาย แล้วก็มีแสดงละครเวทีตอนม.ต้น คือหนูก็เป็นคนชอบแสดงละคร ชอบทำกิจกรรม ตอนนั้นเค้าก็มีการคัดเลือกนักเรียน 15 โรงเรียน เป็นงานกิจกรรมร่วมกันของหลายโรงเรียน ตอนนั้นหนูโชคดี แคสผ่าน ก็เลยได้เล่นละครเวทีด้วยค่ะ
ส่วนตอนเรียนมหาลัยที่เกษตรฯ ก็มีตอนเข้าปี 1 ก็ได้ประกวดดาว แต่ติดแค่ 1 ใน 5 อ่ะค่ะ ส่วนเชียร์ลีดเดอร์ นี่ไม่ได้ทำ เพราะว่าซ้อมดึกมาก แล้วบ้านหนูอยู่บ้านไกล คุณพ่อคุณแม่เป็นห่วงไม่อยากให้กลับบ้านดึก ก็เลยไม่ได้ทำค่ะ
กิจกรรมสนุกๆ อื่นๆ ล่ะคะ
หลังจากเล่นละครเวทีนี่ หนูก็มีโอกาสได้ไปถ่ายแบบลงหนังสือบ้างนิดหน่อยค่ะ อย่าง Cheeze, Knock Knock, Candy, Ice ก็จะมีเรื่อยๆ ตลอดค่ะ
ว้าว... เป็นนางแบบประจำเลยหรอ?
ก็ประมาณนั้นค่ะ แต่เค้าจะเรียกไปก็ต่อเมื่อ เค้าเห็นว่าเราเข้ากะธีมของเค้าในแต่ละเล่ม อะไรอย่างงี้อ่ะค่ะ สลับๆ กันไป
ทำไมถึงได้มีโอกาสเข้าไปทำล่ะคะ?
เริ่มแรกเลย คือ หนูเรียนเต้น ทีนี้มีคนมาเห็นหนู เค้าก็สนใจอะไรอย่างงี้อ่ะค่ะ เค้าก็เลยเรียกหนูไป ให้ไปทำโปรไฟล์ทิ้งไว้ แล้วก็บอกว่า เผื่อมีงานมีอะไรก็จะได้ให้ทำ หลังจากนั้น ก็มีไปแคสงานหลายครั้ง แต่มันก็มีผิดหวังบ้าง แต่ว่าทำไปบ่อยๆ ก็เริ่มชิน หนูก็ชอบอยู่แล้วด้วย ก็เลยสนุก และมีความสุขที่ได้ทำค่ะ
เวลาไปแคสงานนี้กดดันมั้ย
ก็กดดันนะคะ มันก็ยากเหมือนกัน แล้วยิ่งเดี๋ยวนี้คนสวยๆ คนน่ารักๆ เยอะมาก คนที่อยากเข้ามาทำงานตรงนี้ก็เยอะ เราก็ยิ่งต้องแข่งขันมากขึ้นไปอีก แต่ว่าตอนหนูเด็กๆ ประมาณม.2-3 เนี่ย หนูก็เริ่มมีโอกาสไปออดิชั่น ไปแคสงานมาแล้ว แรกๆ นี่เกร็งมากกกก... ไปถึง ก็เจอแต่คนเก่งๆ ทั้งนั้นเลย แต่พอทำไปเรื่อยก็ค่อยสบายขึ้น หนูจะมีความคิดอยู่อย่างคือว่า ถ้าเราทำผิดทำพลาดหรือว่าทำแย่เนี่ย คนที่เค้าดูเราหรือว่าคนที่เป็นคนตัดสินเนี่ย ก็จะเห็นเราแค่ครั้งเดียวในชีวิต เพราะฉะนั้นก็ต้องทำเต็มที่ไปเลย พอคิดอย่างงี้ ความอายความเขินมันก็เลยลดลง แล้วเราก็จะทำได้เต็มที่มากขึ้น พอทำๆ ต่อมามันก็จะเริ่มชินอ่ะค่ะ
เวลาไปแคสงานเนี่ยคนจะเยอะมาก แต่หนูจะมีทริคของหนูอย่างนึง คือ หนูจะไปเช้าๆ ไปเป็นคนแรกๆ เพราะว่า พี่ช่างแต่งหน้า ช่างทำผม หรือคนที่ถ่ายรูป อัดวีดีโอให้เรา เค้าก็ยังจะเฟรชอยู่ ยังอารมณ์ดี อะไรอย่างงี้ ถ้าเราไปหลังๆ เค้าอาจจะเริ่มเหนื่อย หงุดหงิด เค้าก็จะแบบ อ่ะ เทคเดียว ผ่าน! ถ่ายแบบส่งๆ ไปอะไรอย่างงี้ ก็เลยคิดว่า ไปตอนที่พวกพี่เค้ายังอารมณ์ดีๆ เนี่ย ถ้าเราพลาด เค้าก็ให้ถ่ายใหม่ได้ ดีกว่า... พอไปบ่อยขึ้น มันก็จะมีประสบการณ์อ่ะค่ะ ว่าเออ ต้องอย่างนี้นะ
อย่างหนูมีเรื่องนึง ที่เสียดายมากเลย ตอนหนูมาอยู่ที่นี่ได้เดือนนึง มีพี่ที่เค้าเป็นโมเดลลิ่ง เค้าโทรมาว่าเนี่ย มีงานหนัง... พี่ย้ง ผู้กำกับเรื่อง ปิดเทอมใหญ่ฯ บอกว่าเค้าดูรูปหนู แล้วเค้าชอบมากเลย เค้าบอกว่าเค้าอยากได้หนูไปเป็นนางเอกใหม่ แต่คือหนูอ่ะ อยู่ที่ซิดนีย์ หนูก็โอ้ยยย จะทำยังไง กลับไปก็ไม่ได้ เสียดายมากเลย แต่ก็คิดว่า อืม.. ก็คงต้องปล่อยไป เดี๋ยวพอถ้าเกิดว่าหนูกลับไปแล้ว พี่เค้ายังไม่ได้คนที่ถูกใจ หนูอาจจะโชคดีก็ได้ (หัวเราะ) หนูก็เลยฝากพี่ที่โมฯ ไปบอกเค้าว่า รอหนูได้มั้ยคะ 2 เดือน (หัวเราะ) แต่ก็เหมือนแบบว่า เค้าก็เตรียมเปิดกล้องกันแล้ว วางแพลนไว้แล้ว ก็คงรอไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร กลับไปอาจจะมีโอกาสอื่นค่ะ
แล้วงานในวงการที่ผ่านๆ มา นอกจากถ่ายแบบแล้ว มีอะไรอีกบ้างมั้ยคะ
ก็มีถ่ายโฆษณานานมากแล้วค่ะ เป็นโฆษณาลูกอม (หัวเราะ) นิดๆ หน่อยๆ ค่ะ ตอนนั้นก็รู้สึกว่าเออ มันเป็นงานที่สนุก แล้วก็ภูมิใจที่หาเงินเองได้ตั้งแต่เรียนอยู่ด้วย
แล้วนี่ถ้ากลับไทยไป คิดจะกลับมาอีกมั้ยคะ
จริงๆ หนูก็อยากกลับมาอีกนะคะ เพราะพี่ชายก็ยังอยู่ที่นี่ แต่ว่าเผอิญพี่สาวอีกคนเรียนอยู่ที่อังกฤษ พ่อกับแม่หนูก็เลยบอกว่า ปีหน้าอาจจะให้หนูไปเยี่ยมพี่สาวบ้าง ให้ลองไปดู แล้วจะได้ตัดสินใจว่าชอบที่ไหนมากกว่ากัน แล้วถ้าเกิดเรียนจบแล้วเนี่ย อยากจะทำงานอยู่ที่ไทย หรือคิดว่าอยากจะเรียนต่อที่ไหน เราจะได้เลือกได้
วางแผนอนาคตไว้ยังไงบ้างคะ
มีคิดไว้บ้างแต่มันก็ยังไม่แน่นอนค่ะ จริงๆ อยากเป็นแอร์เหมือนกัน เพราะว่าเป็นคนชอบงานบริการ แล้วหนูเป็นคนชอบภาษาอังกฤษ อยากใช้ภาษาอังกฤษ แต่ก็คงต้องดูก่อน อาจจะเรียนเลยก็ได้ หรือว่าถ้ามีโอกาสได้ทำงานที่ชอบ ก็คงทำไปก่อนค่ะ
ต้องขอบอกว่า น้องนิ้ง คนนี้นี่ น่ารักจริงๆ ค่ะ เมื่อได้ฟังเรื่องราวและประสบการณ์ของน้องสาวคนนี้ ก็เพลินจนอยากจะคุยต่อไปเรื่อยๆ เลย อิอิ ถึงน้องนิ้งจะมาอยู่ที่ซิดนีย์เพียงแค่แป๊ปเดียว แต่ความน่ารักสดใสของน้อง ก็เป็นสีสันให้กับชุมชนคนไทยที่นี่ ได้ช่วงระยะเวลานึงเลยนะคะ ยังไงทีมงาน natui.com.au ก็ขอให้น้องนิ้งประสบความสำเร็จในทุกๆ ด้านนะคะ แล้วมีโอกาสก็กลับมาเยี่ยมซิดนีย์บ้างนะจ๊ะ
